AP seçimleri ve bir faşizm sanrısı

Mustafa Özgür Sancar yazdı…

Avrupa Parlementosu seçimlerinde milliyetçi partilerin net biçimde elde ettiği muvaffakiyet, ülkemizde kimi etraflarda ve hükümetteki partinin birtakım ögelerinde tasayla karşılandı. Avrupa’da faşizmin tekrar doğduğu halinde son derece abartılı yorumların yapıldığını görüyorum ve kendimi gülmekten alamıyorum.

BİR FAŞİZM HASTALIĞI

Türkiye’de bilhassa kendini sol olarak tanımlayan, lakin gerçekte sol olmaktan uzak küme ve beşerler otoriter eğilim gösteren her siyasi anlayışı faşist olarak niteleme yanlışına sahipler. Birebirini siyasal islamcı ve etnik bölücü bölümler de yapıyor. Bu elbette ki cahillikten ileri geliyor. Dünya ve yakın siyasal tarihi yanlışsız yorumlayamamaktan ileri geliyor. Ayrıyeten siyasal tarih şuurunun son derece yetersiz olduğunu gösteriyor. Aslında bunlar her şeye faşist damgasını yapıştırarak faşizmi yüceltiyorlar. Faşizm dedikleri şeyin karşısında mutlak yenilgilerini itiraf ediyorlar.

OTORİTE, MİLLİYETÇİLİK, FAŞİZM

Faşizmde her şey devlet içindir. Devlet aygıtını ise iktidar olan faşist partinin lideri tekelinde bulundurur. Bunun tipik örneği İtalya’da Mussolini, Almanya’da Hitler iktidarlarıydı. Otoriter ve baskıcı her hükümet hali faşizm olarak nitelendirilemez. Milliyetçi, hatta radikal milliyetçi olan her akım da faşist devlet modelini benimsemez. Yani otoriter ve milliyetçi olmak faşist bir idare için kâfi nedenler değildir. Faşizmde “her şey devlet içindir” ve tüm ekonomik kaynaklar ve üretim araçları devleti temsil eden faşist partinin mülkiyetindedir. Lakin onun denetiminde ve müsaadesi ile öteki ögeler tarafından kullanılabilir. Bu cinsten bir devlet örgütlenmesinin dışında kalan bir hükümet biçimi ya da siyasi parti için faşist nitelemesini yapmak siyaset bilimi açısından cahillikten öbür bir mana taşımaz.

AVRUPA MİLLİYETÇİLİĞİ VE ABD

AP seçimlerinde başarılı olan partiler milliyetçi özellikte; temel olarak AB’nin ABD yanlısı siyaset ve siyasetleri nedeniyle fakirleşen orta ve alt sınıf Avrupalıların meselelerine pratik tahlil getiriyorlar. Muvaffakiyetleri temel itibariyle bu özelliklerinden ileri geliyor. Bu noktada karıştırılmaması gereken bir özellik var.

LATİN AMERİKA’DAKİ ULUSALCI HAREKETLER

Latin Amerika’da globalleşen emperyalizme karşı ulusal devletini savunan ulusalcı-sol hükümetlerle Avrupa’dakiler tıpkı neden ve saiklerle hareket etmiyor. Latin Amerika’daki ulusalcı hareket, bölünme ve parçalanma tehlikesine karşı ulus devletine sahip çıkıyor, bu hususta en dengeli öge olan işçi sınıflarla birleşiyor, yani anti – emperyalist bir çaba veriyor, Avrupa’dakiler ise göçmen sorunu ve Rus – Ukrayna krizi sonrasında Rusya’yla ticari ve ekonomik ilgilerin askıya alınmasından ötürü bilhassa çiftçilerin ekonomik kayıplarının giderilmesini amaçlıyor. Bütünleşik bir Avrupa fikrinin dışına çıkmıyorlar. Fransa’da seçimi kazanan Le Pen’nin Ulusal Birlik partisi, Almanya’daki milliyetçiler, Avusturya ya da Hollanda’daki Özgürlük Partisi birebir fikrin takipçisi…

RUSYA VE ÇOK KUTUPLU DÜNYA

AP seçim sonuçlarına gerçek bakabilmenin bir öteki yolu ise ABD’nin bu durumdan ne kadar rahatsız olduğunu görmektir. ABD’nin kuyruğuna takılarak Rusya’ya, Ukrayna konusunda ambargo uygulayan AB hükümetleri milyarlarca Euro kayba maruz kaldı. Bunun sonucunda Avrupa enflasyonu yine hatırladı. Ekonomileri bozuldu. Bu gerçeği gören milliyetçi partiler ABD’ye önemli bir biçimde mesefa koyulmasını savunuyorlar. Le Pen yeni dış siyasetle ilgili son derece net iletiler veriyor. Rusya ile olağanlaşma, Çin ile güzel münasebetler. Böylelikle, BRICS ile ekonomik seviyede yol alan çok kutuplu dünya gerçeği, AB’de seçimleri kazanan milliyetçiler sayesinde daha kapsamlı bir siyasal düzleme ilerleyebilir. Faşist nitelikli bir parti, hiç kuşku yok ki bu çeşitten bir çok kutuplu dünya anlayışının içerisinde yer almaz; zira bugünkü çok kutupluluk, çatışmayı değil, ABD saldırganlığını durdurarak memleketler arası planda daha demokratik bağların geliştirilmesini içeriyor. Bu nedenle ”Avrupa’da faşizm hortladı” diye yaygara yapanların aksine, AB seçimleri, ABD’yle aralıklı bir bağlantı talebinin sonucu olması ve çok kutupluluğu savunması nedeniyle ezilen dünyanın lehine olmuştur.

GÖÇMEN MESELESİ

Ayrıca göçmen, sığınmacı ve kaçak sıkıntısında rasyonel tedbirler alınabilir. Bu durum Türkiye’nin radikal biçimde çözmesi gereken sığınmacı/kaçak sıkıntısında belirleyici olacaktır ve değerli hareket imkanları sunacak.

Bir yanıt yazın