Mustafa Özgür Sancar yazdı…
UEFA, ulusal futbolcu Merih Demiral hakkında Avusturya’ya attığı golden sonra yaptığı bozkurt hareketinden ötürü soruşturma başlattı. Alman medyasına nazaran 2 maç ceza verdi. Buna nazaran Merih, Hollanda ile yapılacak çeyrek final maçında forma giyemeyecek. Bu kararın tahkim evresinden da umutlu değilim. En yeterli ihtimalle cezayı 1 maça indrirler. TFF itiraz müddetini sonun kadar kullanacak.
Federasyonun hukukçuları, Merih’in herhangi bir siyasi parti yanda ultra siyasi bir anlayışın progandasını yapmadığını, tersine yaşadığı sevinçten ötürü ulusal bir simgeyi kullandığını hakikat anlatmalı. Böylelikle UEFA disiplin heyetinin “respect ve no racism” üzere futbola siyasetin girmesini tedbire maksadı taşıdığını argüman ettiği sloganlarının ihlal edildiği argümanını kullanamasın.
Soruşturma açma kararı şaşırtan değil; UEFA kendi yapılanması ve yönetenlerinin anlayışına uygun biçimde kararlar alıyor. Verdiği cezalarda bir standart aramak beyhude bir gayret olur.
UEFA, ‘IRKÇILIĞA HAYIR’ SLOGANINI HERKESE İŞLETEMİYOR
Respect (saygı), no racism (ırkçılığa hayır) üzere temel sloganlara sahip, lakin bunları objektif ölçülerde uygulamak üzere bir anlayıştan uzak. İngiliz futbolcu Jude Belingam’ın Slovakya yedek kulübesine cinsel organını göstererek yaptığı harekete yalnızca 20 bin Euro para cezası vermekle yetinen UEFA disiplin komitesi, Avusturya ile oynadığımız maçta, “Almaya Almanlarındır, yabancılar dışarı” biçiminde tezahürat yapan ırkçı Avusturyalılara, Alman polisi şoruşturma başlattığı hâlde, kayıtsız kalmıştır. Daha evvel çetnik selamı veren Dusan Tadic’e de ceza uygulamasında bulunmadı.
BOZKURT HİÇBİR PARTİ YA DA ANLAYIŞIN MONOPOLÜNDE DEĞİL
Bu koyu çirtestandart içeren karar şaşırtan değil, zira rüşvet skandallarının kol gezdiği Avrupa’nın muhakkak ülke ve kulüplerinin baskın lobisi altında karar veren bir “kurumdan” öteki türlü bir tavır takınması beklenemez.
Bundan daha vahim olan durum, Merih Demiral’ın bozkurt işareti yaptı diye ülkemizde birtakım çevrelerce neredeyse hatalı ilân edilmesi.
Merih bu hareketi rastgele bir partiye mensup olduğu ya da ilişkin hissettiği için yapmadı. Bozkurt semboli Mhpliler ya da davacılar tarafından kullanılıyor olabilir, lakin Türk milliyetçiliği ya da Türk sembolleri onların monopolünde değil.
TÜRK, ULUSAL DEVLET VE ÜST KİMLİK
Türkler yüzyıllar boyunca güçlü hayvan figürlerini kendilerine sembol olarak seçmişler. Pars (dağ arslanı), kartal (çiftbaşlı kartal) ve bozkurt bunlardan kimileri. Ergenkon Efsanesi de bir bozkurt hikâyesidir. Bilhassa İslamlıktan evvelki büyük Türk tarihi boyunca pek çok Türk uzunluğu, bozkurtu bir simge olarak bayraklarına koydu.
Bozkurt herhangi bir siyasi partiye ya da anlayışa indirgenemez. At sırtında ve yürüyerek dünya tarihini değiştiren Türklerin sembolüdür.
Bana nazaran Merih bu fikirle, Türk olmaktan gurur duyduğu için bozkurt işareti yaptı.
Bunu bir skandalmış üzere anlatanların Türk kimliğiyle sorunu olduğunu düşünüyorum. Bir çağdaş vakit ideoljisi olan milliyetçiliği kendi tarihî bağlamı içerisinde kavrayamıyorlar. Bu nedenle Türk isminin geçtiği herşeye karşı alerji geliştiriyorlar. O nedenle Türkiye edebiyatı, Türkiye sineması üzere sözlerle yan yollara sapıyorlar. İspanyol sineması, Fransız romanı derken rahatsız olmuyorlar, lakin Türk demeye imtina ediyorlar; bu en hafifinden şuur bulanıklığı halinde tanım edebileceğimiz bir arazdır.
Bu tipten bir fikir ne gerçek politiği ne ülkemizdeki kaçak, sığınmacı meselesini ne de globalleşmeye karşı en güçlü direnme noktası olan ulusal devlet ve ezilen dünyada ulusal devleti korumak istikametinde oluşan ulusal ve halkçı hareketleri anlayabilme kabiliyetine sahiptir.
KAPİTALİZMİ AŞMA DÜŞÜNCESİ
Kapitalizmi aşma, eşitlikçi bir topluma ilerleme gayesi bugünün şartlarında ulusal devleti müdafaadan, ulusal siyasetler geliştirmeden gerçekleştirilemez. Atatürk’ün işaret ettiği daima ihtilal için bir millî devlete, gümrük duvarlarıyla korunmuş bir ulusal pazara muhtaçlığı gereksinim var. Tam da bu nedenle asırlarca pek çok kavimle karışarak zenginleşen Türk isminin bir üst kimlik olarak kabul edilmesi büyük bir ehemmiyet arz ediyor. Her çağdaş, millî devlet bir üst kimlikle halkını bir ortada tutabilir. Uluslaşma lakin bu türlü gerçekleşir.
Mustafa Kemal Atatürk’ün tanım ettiği formuyla, 1924 Anayasası’nda Türk kimliği, “Türkiye ahalisine, din ve ırk farkı gözetilmeksizin vatandaşlık prestijiyle Türk denilir” halinde tanımlanmıştır.
BİR ÇAĞDAŞ PERİYOT İDEOLOJİSİ MİLLİYETÇİLİK
Ortaçağa özgün “nation” kavramı modernizm öncesinde etnik ve dinî bir çerçevede anlaşılıyordu.
Büyük Fransız İhtilali, kavramın çağdaş ölçülere kavuşmasını sağladı.
Fransa, başta Bourbonlar olmak üzere, hanedanların egemenliğine son verip, Bask, Bröton, Katalan, Alzaslı, Korsikalı üzere pek çok etnik kökeni bir üst kimlikte buluşturarak bir ulus devlet yarattı.
Buradan da anlaşılacağı üzere, ulusçuluk yani milliyetçilik çağdaş periyotların eseridir.
Bir ırkın üstünlüğüne, bir etnik ögenin egemenliğine işaret etmez.
İmparatorluklar çağının aşılmasıyla gelişen burjuvazi, eskinin yerine yeni devleti birleştirici bir kimlik sayesinde kurabilmiştir. Ulusçuluk tam da bu birleşmenin eseridir. Ulus devlet sayesinde personel ve geniş işçi kitleler toplumsal ve tarihi gelişimlerini sağlayıp, mevcudu aşabilecek daha ileri bir sistemi kurma potansiyeline sahip oluyorlar. Bu olgu, bir tarih maddesidir; ulus devletin kapsamı ve gelişimini anlatır.
Atatürk’ün tarifini verdiği Türk kimliği ve milliyetçiliği işte bu çerçevede mana bulur. Kimseyi dışlamaz; ama kapsayıcıdır, bir çağdaş devir ideolojisidir.
NEDEN FRANSIZ EDEBİYATI DİYORSUNUZ DA TÜRK EDEBİYATI DEMİYORSUNUZ
Türkler yüzyıllar boyunca yürüyerek dünyayı değiştirdiler; bu uzun seyahatte pek çok kültür ve kavimle karıştılar. Bugün Türklerin en ileri devleti olan Türkiye Cumhuriyeti yüzyıllara dayanan bu zenginliğin üzerinde kurulan bir ulusu söz eder.
Fransızlar Fransız olmaktan, Alman Alman olmaktan, İspanyol İspanyol kimliğiyle gurur duyarken, neden Türkiye’de Türk demeye imtina edenler var? Neden Boğaziçi Üniversitesi’nin kütüphanesinde Fransız Edebiyatı, İtalyan Edebiyatı ya da İspanyol Edebiyatı rafları var da, sıra Türk edebiyatına gelince Türkçe Edebiyat halinde zorlama bir söze yer veriliyor? Edebiyat, İngiliz, İspanyol hatta ABD’ye gelince ulusal olabiliyor da Türkiye’ye gelince mi evrenselleşebiliyor? Yani madem Türkçe Edebiyat, o hâlde neden Fransızca Edebiyat olmuyor, Fransız edebiyatı oluyor?
Bunun kolay ve tek bir karşılığı var: Şuur bulanıklığı.
Tarih şuurundan, iktisat politik ve toplum gelişimi bilgisinden mahrumsanız, gerçek politiğe dair tek bir yanlışsız tavır takınamazsın.
Baştan kaybetmişsiniz, hiç kazanamayacağınız bir oyuna başlamışsınız demektir.
Türk demeyerek, Kürtçü ayrılıkçıları, ümmetçileri, özerklik siyasetleri üzerinden ulus devleti parçalayıp, balkanlaştırmaya çalışanları ihya etmiş olursunuz; fakat ne kozmik ne çağdaş, daha da kıymetlisi, ne de vatansever olabilirsiniz.
Türk kimliği ve laiklik çağdaş Türk devletinin varlık şartıdır; birey olmanın ve özgürlüklerin teminatıdır.
Benim en kıymetli kimliğim Türklük… Türk olmaktan gurur duyuyorum ve hayatımın sonuna kadar da gurur duyacağım.