Efdal Sevinçli yazdı…
Yaşar Aksoy’u tanıyor muyum? Evet, en yakın tarihle, 1979’dan beri tanıyorum, tanışıyoruz.… Gerçekte ismini, Karşıyaka Erkek Lisesi’nden bedelli tarih öğretmenim Zehra Aksoy’un oğlu olarak 1964-65 öğretim yılından beri biliyorum. Yaptığı tahsile rağmen gazeteciliğe tutkuyla bağlandığı günlerde, Dönemeç mecmuasında yazdığımız devirden beri birbirimizi tanıyoruz. Anımsadığım kadarıyla, on yıl kadar evvel, Apikam’da, Cumhuriyet gazetesinin İzmir Bölge Sorumlusu, arkada-şımız Serdar Kızık’ın yönettiği, İzmir Basın Tarihi bahisli bir söyleşide birlikteydik. Fakat bu söyleşi öncesinden Yaşar Aksoy ile karşılaştığımız günlerde, bir gün selam verir, bir gün vermez, geçer giderdi. Bu durum, yalnızca bana yönelik bir davranış mı diye arkadaşlarımla konuştuğu-muzda, “Yaşar bu (!), bize de bu türlü davranıyor, takma kafana!” karşılığını alıyordum. Birçok arkadaşım, son yıllarda “İzmir çukurunda” tartışıp arbede etmediği kim kaldı diyerek kendilerinin de yaşadıkları davranışlarını örnekliyorlardı.
Sonuçta uzaktan da olsa, 60 yılı bulan bir tanışıklık bu türlü uzaklara savrulmuş bir sistemde sürüyor…. Arbede mı ettik, tartışıp da küstük mü? Ben anımsamıyorum. Neyse, kelamı uzatmadan Sayın Yaşar Aksoy’un “VeryansınTv”deki ” yazdıklarına geçelim!..
Toplumsal Tarih mecmuasının 348. Sayısında (Aralık 2022 ) “Hasan Tahsin’i Tanıyor muyuz?” başlıklı makalem yayımlandı. İzmir’de, yıllar yılı birbirimizi görmezden gelerek yaşadığımız, bedelli öğretmenim Zehra Aksoy’un biricik oğlu Yaşar Aksoy, yazımın yayınından tam 13 ay sonra (!), 15 Ocak 2024 günü, Hasan Tahsin Kocabaş’ın Face sayfasında, beni, “Apikam’ın bastığı İzmir Basın Tarihi kitabının müellifi, guya akademisyen, İzmir gazeteciler cemiyetinin gözdesi ve aziz devletimizden devlet emeklisi maaşı alan Efdal Sevinçli isimli biri” diye tanıtıp “Hasan Tahsin’i itibarsızlaştırma ve üzerine kuşku çamuru atmaya çabalamakla” suçluyordu!.. Düşünmeden edemedim, “Ben mi Hasan Tahsin’i itibarsızlaştırmışım yoksa Hasan Tahsin-Yürekler Selanik (2019) kitabının muharriri, yılların gazetecisi Sayın Yaşar Aksoy, terbiye sonlarını aşarak, bir mana veremediğim sözcüklerle beni mi itibarsızlaştırmaya çalışıyor?…
Çabucak tıpkı gün, Face sayfamda, bu suçlamalara, “…Yüreğin yetiyorsa, oturur, makalemdeki eksiklerimi, yanlışlarımı düzeltir, terbiyelice tenkitlerini muharrir, Toplumsal Tarih mecmuasına gönderir, yayımlatırsın! Karşılığını da alırsın!” karşılığını verdim.
BANA ‘LAN’ DİYE SESLENEN…
Makalemin eksiklerinin, yanlışlarının gösterileceği bir yazı beklerken 15 Mayıs 2024 gece yarısına gerçek, bilgisayarımda Yaşar Aksoy’un Veryansın Tv’de çıkan, “Anıt Adam Kendini Savunuyor” başlıklı yazısıyla karşılaştım!.. Sayın Yaşar Aksoy, “Hasan Tahsin üstüne, biz okurlara yeni evraklar mi sunacak, bizleri yeni bilgilerle mi donatacak” diye yazısını merakla okumaya başladım!… Hayda… Yeniden ben! Bingoda yeniden ben çıktım! Sayın Yaşar Aksoy, yine bana saydırıyor, Veryansın Tv’de, veryansın ediyor!…
“Anıt Adam Kendini Savunuyor” başlıklı yazısını bir daha, bir daha okudum!.. Benim kıymetli Tarih öğretmenim Zehra Hanım’ın oğlu, İzmir Basınının ünlü gazetecisi Sayın Yaşar Aksoy’un yazdıklarını okudukça şaşırdım!… İnanın çok utandım!…Tanıdığım Sayın Yaşar Aksoy adına utandım!… Bu nasıl kaba, saldırgan, saygısız, terbiyeden mahrum, yerlerde sürünen bir üslup!… İnanın çok utandım…
Kaç gündür düşünüyorum… Aralık 2022’de Toplumsal Tarih mecmuasında çıkan “Hasan Tahsin’i Tanıyor muyuz?” makalemde, ben ne yaptım da Sayın Yaşar Aksoy’un sinirlerini bu kadar zıplattım? Zıplattım da nasıl utanmadan bana ”lan” diye sesleniyor?
Peki, “Anıt Adam Kendini Savunuyor” yazısında, Sayın Yaşar Aksoy bana cevap mı verdi? Yazısında, benim niyetlerime karşı çıktığı, “yanlışın var ey Efdal Sevinçli “dediği bir sözcük, bir tümce, bir kısım mü var? Yok… Hayır! Pekala, ne var? En galîz sözcüklerle doldurulmuş, külhan kabadayı-larının üslubu yanında kelamda hengame ettiği çocuğu korkutmak için parmak sallayan ergen bir çocuk tutumuyla, onu savunacak ne kadar ulusalcı avukat arkadaşının olduğunu vurgulayarak beni korkutmaya çalışıyor!…
Makalemi okumayanlar için burada kısaca içeriğini özetliyorum: Başlangıçta, bugüne kadar bilinmeyen ya da dikkatle iincelenmediği için 105 yıldır görülemeyen(!), Hasan Tahsin’in İzmir’e geldiğini bildiren, İttihatçı arkadaşı Haydar Rüştü’nün gazetesi Anadolu’da yayımlattığı, “Açık Mektubum” ile Kampana gazetesinin başyazarı, Bulgar gazeteci Gospodin’e Türkçe seslenen mektubunu, basın tarihimizde birinci defa ben tanıttım…
Hasan Tahsin’in 155 sayı çıkardığını bildiğimiz Hukuk-ı Beşer² gazetesinin bugün koleksiyonunda (-?-) 120 sayısı YOK! Bunu hepimiz biliyoruz! Çabucak her sayısında başyazılar yazan Hasan Tahsin, bu kayıp sayılarda sanki neler yazdı diye ben bugün de çok meraklanıyorum! Sayın Yaşar Aksoy, okuduğunuzu düşünüyorum, birçoktur 9 Eylül Gazetesi’nde, “İzmir Basınının Kayıp Gazetelerini” bulmak için verdiğim uğraşlarımın örneği olarak koleksiyonerlerde bulunan kayıp (-?-) İzmir gazetelerini tanıtıyorum!… Örneğin “Hasan Tahsin’i Tanıyor muyuz?” başlıklı yazımda Hukuk-ı Beşer’in kayıp 13. Sayısını tanıttım!… Hasan Tahsin, çok evvelden tanıdığı anlaşılan, Dışişleri Bakanımız da olacak Ali Fethi Bey ile Sofya’da, büyükelçiliğimizde yaptığı görüşmeden yola çıkarak “Fethî Beğ ve Fırkası” başlıklı başyazısında, A. Fethi Bey’in siyasal görüşlerine ait kanılarını bu sayıdaki başyazısında bizlere aktarıyor.
Ardından Hukuk-ı Beşer’in kısaca yayın serüvenine değinip gazetenin bugüne kadar kayıp olan 120 sayısından 13. Sayısını(!) da, koleksiyoncu / sanatçı bir arkadaşımdan JPG. örneğini edinip Hasan Tahsin’in Bulgaristan Büyükelçimiz Ali Fethi Beğ’i anlatan başyazısını yeni yazımıza aktararak okurlarımıza sundum. Okurlardan, arkadaşlarımdan onlarca teşekkür iletisi, telefonu aldım
Makalemin son kısmında de “Sosyalist Hasan Tahsin” başlığıyla, yazılarında sosyalizme olan bağlılığını, Bolşevizm’e neden karşı oluşunu açıklayan kısımları aktardıktan sonra günümüze ulaşan Hukuk-ı Beşer ve devrin gazetelerinde Hasan Tahsin’e yönelik tenkitlerden ve verdiği karşılıklarından kısaca örnekler verdim.
Ben Sayın Yaşar Aksoy’un, Toplumsal Tarih’te çıkan makalemi okumadığına inanıyorum! Şayet okusaydı, “Hasan Tahsin’i Tanıyor muyuz?” diye bize soruyor aklı sıra. Tanıyoruz lan!.. Birinci kurşunu attığı için, anıtlaştığı için. Halkımızın gözünde bir yurtsever sembol olduğu için tanıyoruz. Yetmiyor mu lan?.. Nokta.” diyerek, bu külhan ağzıyla bana seslenmezdi!…
Sayın Yaşar Aksoy, bugüne kadar insan olarak benim, size ne kelamım oldu da bu derece celalleniyor, çok çirkince, kendince karşısındakini aşağılayan, korkutmaya çalışan, kabadayı ağzıyla yazıyorsunuz? Hakikaten utanmıyor musunuz? Bu seslenişte yazmanın yaşını geçmediniz mi? Yoksa avukatlarınızın dışında daha öbür kimlere güveniyorsunuz Sayın Aksoy? Bir gazeteci bu seviyelere düşmemeli değil mi?… Bir de küçük bir ihtar sayın Yaşar Aksoy, Veryansın TV’de yayınlanan yazınızı avukatlarınız okumadılar mı? İnanın avukatlarınızın bu galîz lisanla yazdığınız yazınızın VeryansınTV’de yayınına nasıl müsaade verdiler, çok şaşırdım?
‘HASAN TAHSİN / YÜREKLER SELANİK’ KİTABINDA
HASAN TAHSİN’İN İZMİR GÜNLERİ…
Sayın Yaşar Aksoy, şayet benim yazımı okusaydınız, evvel kitabınızı açar, Hasan Tahsin’in İzmir Günleri’ni anlatmaya başladığınız, “Emperya-lizme Karşı Gâvur İzmir’de Birinci Direniş” başlıklı kısımda, “Biz Hasan Tahsin’i Mondros Mütarekesinden sonra İzmir’de görüyoruz” diye başlayan giriş tümcenizi bir daha okur, bir daha okur, buradaki bilginizin ne kadar eksik olduğunu, yenilenmesi gerektiğini anlardınız!…
Evet Sayın Yaşar Aksoy, yazılı evraklardaki bilgiler, Hasan Tahsin’in, Mondros Antlaşması’ndan (30 Ekim 1918) sonra değil (!), en az altı ay evvel İzmir’de olduğunu bizlere gösteriyor!… Acı olan, sizin de incelediğinizi düşündüğüm lakin bu yayınlarda, sizi uyaran fakat içeriklerine hiç dikkat etmediğiniz, hiç önemsemediğiniz yanlışsız bilgiler var!…
Eğer yazımı okusaydınız Sayın Aksoy, sizin de kitabınızda olan (!), Teşkilat-ı Mahsusa’dan arkadaşına, “Hamza Beğ kardeşime / Hasan Tahsin- 23 Mayıs sene 334 (1918-E.S.)” diyerek imzaladığı, ne vakittir ortalıkta dolaşan, araştırmacıların da bildiği fotoğraf… Hasan Tahsin – Yürekler Selanik kitabınızın 365. sayfasında siz de kullanmışsınız!…Ancak vaktinde, bir kezcik olsun fotoğrafın üstündeki “Osmanlıca” yazıyı ve tarihi merak ederek siz ya da editörünüz, dikkatle bakıp inceleseydiniz, kime, ne vakit imzalanıp armağan edildiğini öğrenirdiniz değil mi Sayın Yaşar Aksoy?…Ayrıca, yalan yanlış bir biçimde, “Osman Nevres Sorbonne’da, tahsil için Paris’te “ diye de yazmazdınız!….
Dileğim, kitabınızın yeni baskısında bu yanlış okumayı da düzeltmeyi unutmazsınız!… Hasan Tahsin’in bu hoş fotoğrafını, “İzmir’de Foto Linde”de çektirdiğini, Efdal Sevinçli’nin de birinci kere bu bilgileri gündeme getirdiğini belirterek makalemi kaynakçanıza alırsınız değil mi?!!
Sayın Yaşar Aksoy, şayet yazımı okusaydınız, siyasal tarihimiz açısından birinci sefer Efdal Sevinçli’nin görüp bu makalemde ortaya koyduğu bilgiye nazaran, Hasan Tahsin’in, 22 Haziran 1918 günlü Anadolu gazetesinin birinci sayfasından, “Sevk-i hâdisat ile İzmir’de bulunuyorum” diye 105 yıl evvelden bizlere seslendiğini, “Açık Mektubum” ile “Azizim Gospodin’e” diyerek bir Türk gazetesinden Bulgar gazeteciye Türkçe seslendiği(!) kısmı dikkatle okur, kitabınızdaki bilginin ne derece eksik olduğunu bir sefer daha görürdünüz!… Tahminen de beni hiç tanımadığınızı anlar, benim için saçma sapan değerlendirmeler yapmaz, efendice, hürmetle susardınız…Benim bedelli öğretmenim Zehra Hanım’ın oğlu Yaşar Aksoy!…Osmanlıca bilen annenizin kıymetini bilip keşke ondan Osmanlıca öğrenseydiniz!… Hiç utanmadan, saygısızca, “Osmanlıca yazıları konuşma lisanımıza Latin alfabesiyle aktaran ve öbür hiçbir başarısı ve kabiliyeti(!) olmayan bir şahsın…” diye bana seslenmez, Hasan Tahsin’in gazetesi Hukuk-ı Beşer’in günümüze ulaşan sayılarını yıllar yıllar evvel siz, yeni yazımıza aktarmış olurdunuz !… Ne hoş olurdu değil mi Sayın Yaşar Aksoy!…
Sayın Yaşar Aksoy, Hasan Tahsin’in “Mondros Antlaşması’ndan sonra İzmir’e geldiğine” sizi hangi fikir yönlendirdi, hakikaten çok merak ettim… Ne Bilge Umar ne de Nurdoğan Taçalan bu kanıda değiller. Bakın Nurdoğan Taçalan, 1970 yılında, Karacan Armağanı kazanan Ege’de Kurtuluş Savaşı Başlarken (Milliyet Yayınları-1970) kitabında, “Hasan Tahsin İsminde Bir Adam” başlıklı kısmında (s.126) ne diyor: “…..Hasan Tahsin’in Vali Rahmi Bey’le Mütarekeden sonra uğraş etmesi kelam konusu bile olamaz. Çünkü Rahmi Bey, Mütareke ile birlikte misyonundan alınmıştır. Bundan da Hasan Tahsin’in İzmir’e Mütarekeden hayli evvel geldiği ortaya çıkmaktadır. Ayrıyeten İzmir’de uzun mühlet ticaretle uğraştığına ve vagon-koli yolsuzluklarından yakındığına nazaran, tahminen de İzmir’e geliş tarihini biraz daha geriye atmak gerekecektir.”
Osmanlı devrinin çabucak bütün İzmir gazetelerini inceleyip kıymetlendirmiş merhum Nurdoğan Taçalan’ı neden dikkate almadınız Sayın Yaşar Aksoy?
Sayın Yaşar Aksoy, ülkemizde yıllardır çalıştığı gazetelerdeki yazılarında, kaç aktiflikte yaptığı konuşmalarda, Hasan Tahsin üstüne, Hasan Tahsin’in İzmir’e gelmeden evvelki ömrü üstüne edindiği bilgileri çok anlattı, çok yazdı… Fakat, İzmir’e gelince, Mayıs (-?-) 1918 ile 15 Mayıs 1919 ortasında, Hasan Tahsin’i tanımak kolay değil…İşler biraz zorlaşıyor!… Hasan Tahsin’i gün gün izlemek, nerede ne yazdığını, nerelere gittiğini,, kimlerle tartıştığını, vagon ticareti hasebiyle komisyonculuk yaparken kimlerle görüşüp kimlerle arbede ettiğini yazmak kolay değil Sayın Yaşar Aksoy! Örneğin Anadolu gazetesiyle Duygu gazetesinin sahibi Haydar Rüştü Öktem ile neden hengame etti? Gazetesi Hukuk-ı Beşer’de, Haydar Rüştü’ye ait ne üzere yazılar yazdı?… İzmir Sultanisi Edebiyat Öğretmeni Ahmet Talat Onay ile ne üzere tartışmalara girdi? Bu bahisler / sorular, sıkıntı bahisler / güç sorular! Bu soruları ben sormadım / sormuyorum da Sayın Yaşar Aksoy!.. Yine de Haydar Rüştü’nün Anadolu gazetesindeki yazılarıyla Sayın Zeki Arıkan’ın yayına hazırladığı “Mütareke ve İşgal Anıları”nı (1991), Ahmet Talat Onay’ın Açıksöz’de yayımladığı, yıllar sonra kitaplaşan Milli Uğraş Yazıları (1995) kitabını neden kullanmadınız Sayın Aksoy? Haydar Rüştü Öktem’e yönelik en sert tenkitleri Hasan Tahsin yaparken Haydar Rüştü anılarında onun ismini neden yanlışsız dürüst anmadı dersiniz? Zira Mihail Rodas’ın ağır gayretiyle kurulmak istenen Türk-Rum Gazeteciler Cemiyeti’ne, Haydar Rüştü’nün cansiperane karşı koyması yanında, Rum gazeteleriyle birlikte Emin Süreyya’nın Islahat’ı, Hasan Tahsin’in Sulh ve Selamet’i, Hafız İsmail Hakkı’nın idaresine geçen Müsavat, hemen her gün, Haydar Rüştü’ye ve gazetesi Anadolu’ya saldırmaktan geri durmuyorlardı. İttihatçı arkadaşı, Haydar Rüştü, “Bu heyet-i muhteremenin içinde o denli zihniyet sahipleri vardı ki bir (beyanname) ile Avrupa’nın Türk hukukunu tanıyacağına iman etmişti…”diyerek anılarında kaygı yanar…[Bkz. Haydar Rüştü Öktem, “Mütareke ve İşgal Anıları”,s.55].
15 Mayıs 1919’a kadar Türk ve müslüman nüfusunun yaşadığı psikoloji içinde kimlerin hangi yönelimler içinde olduğunu bugün gerçek manada bilmiyoruz, dahası hâlâ değerlendirmede dertlerimiz var! Devrin İzmir Basının /gazetelerinin eldeki koleksiyonları çok eksik! Bildiğimiz, Mondros Antlaşmasından sonra kimin elinin kimin cebinde olduğunu çözmenin çok güç olduğudur! Bugün bizim asker ve sivil istihbaratımızın Mütareke devriyle Kurtuluş Savaşımız yıllarında topladığı bilgilere ne kadar sahibiz? Sayın Şaduman Halıcı’nın Mütareke Devrinin İşbirlikçileri / Yüzellilik Gazeteciler [Cumhuriyet Kitapları Yayını, İstanbul, 2021) kitabı, Türk polis örgütümüzün elindeki raporlardan ve devrin ulaşılabilen gazetelerinden, yani birinci elden yazılı dokümanlarından oluşuyor. Bu yayın bizlere bir kesim da olsa kıymetli tanıklıklar getiriyor.
Yine Sayın Mevlüt Çelebi’nin “İtalyan Arşiv Evraklarında İşgal Devrinde İzmir Basını” bahisli Askeri İstihbaratı’nın değerlendirmelerini içeren makalesi, bizlere farklı bilgiler verse de birçok giz yeniden de bizleri bekliyor!³
HASAN TAHSİN’İN İZMİR BASININDA BİRİNCİ KAVGASI
Hasan Tahsin’e ait çalışmalarda, 40 yıldır görmezden gelinen, benim birinci sefer, Çağdaş Eleştiri⁴ mecmuasının Kasım 1983 tarihli sayısında çıkan makalemin “Hasan Tahsin ve Tiyatro” başlıklı kısmında, Köylü gazetesi başyazarı Mehmet Ref’et’in “İttihatçıların Kahramanı Kimdir?” başlığıyla Hasan Tahsin’e verdiği sert cevabı burada yine anımsatmak isterim. Zira bu karşılığın kaynağı olan Hasan Tahsin’in yazısı ortada yok! Zira Hukuk-ı Beşer ‘in yok olan (!) 120 sayısının içinde bu yazı!…
“İttihadçıların Kahramanı Kimdir?!…
Dinime tan eden bari müslüman olsa
Bu memlekete Bolşeviklik sokarak bulanık suda avlanmak isteyen Hukuk-ı Beşeri çıktığı günden beri görüyorduk; ismini işittiğimiz gün büyük bir hürmet beslediğimiz bu büyük vatanperverin son tuttuğu yolda pek küçüldüğünü gördüğümüz vakit şekâvet-i medeniyyenin yani gazeteci şantajcılığının insanları ne kadar alçalttığına hayretler etmiş idik. Daha dün İttihad ve Terakki kahramanı olarak Buxtonları öldürmek için Romanyalara koşan, daha dün Tokatlıyan’da Enver için kelam söyleyeni öldürürüm diye bağıran ve İzmir’e Talat (Paşa) tavsiyesiyle gelerek bir yurt edinmeğe çalışan bu kahraman kadınlarımızın yüzlerini açarak tiyatrolara, cümbüşlere gidelim teranesiyle hürriyet-i kelâm ve vicdana malikiyetini tez ederken başkalarının namusuna olsun hürmet etmiş olsaydı milletin kalbinde kazanmış olduğu yüksek makamı tarih sahifelerinde lekelememiş olurdu. İşte bu kadar. Bundan öteki kendisine yazacak ne kelamımız, ne de yerimiz vardır. (İmzasız-Mehmet Ref’et) “⁵
Bugün, Hasan Tahsin’i korumak için, yok edilen, çalınan, yırtılıp atılan Hukuk-ı Beşer’in 120 sayısını sormak, peşine düşüp araştırmak, Hasan Tahsin’i daha yakından tanımak için çırpınan Efdal Sevinçli’nin yazdıklarına “hezeyan” deyip utanmadan saldıracaksınız… Bana uygun gördüğünüz, “İzmir Gazeteciler Cemiyeti’nin gözdesi” sanından “Prens Efdalettin”e yükseltilmeme, Yaşar Aksoy’un etrafında sayısız ulusalcı avukatın bulunuşundan korktuğuma kadar çocukça bile değil, mecnun saçması yakıştırmalarınıza gülüp geçiyorum. 16 ay sonra cevap diye verdiğiniz yazınızda, araştırmama ait tek bir sözcüğünüz yok!
Burada kendimden, araştırmalarımdan, yayınlarımdan kelam etmeye utanırım! Akademik ömrün her türlü kahrını çeken, hizmet süremin bittiği gün emeklilik dilekçesini veren Efdal Sevinçli’ye terbiye sonlarını aşan bir kibirle ve üzülerek yazıyorum, cahillik dolu bir tümce içeriğiyle, “…tarihle alakasız bir güya akademisyen kimlikli (günümüzde ne yazık ki Kuran lisanı diye tanıtılan Arapça ya da Osmanlıca yazıları, konuşma lisanımıza Latin alfabesiyle aktaran ve öbür hiçbir başarısı ve kabiliyeti (!) olmayan bir şahsın” diye seslenirken utanmadınız mı Sayın Yaşar Aksoy!…
KİTABINIZDA ‘HASAN TAHSİN’E ELEŞTİRİLER…
Makalemde, Hasan Tahsin’in sıhhatinde gerçekleşen tartışmaları gündeme getirdim. Hasan Tahsin, Mehmet Refet ile Haydar Rüştü Öktem ile Ahmet Talat Onay ile yapıyor… Sıhhatinde yapılan bu tartışmalara ait kitabınızda bir kısım var mı diye aradım. Evet, hakkınızı yemeyelim, kitabınızın 241, sayfasında, ayraç içinde şunları yazmışsınız: (Önemli Not: Hasan Tahsin’in birinci direnişi ve Konaktaki ikinci direniş ile ilgili tüm dokümanlar ve detaylı açıklamalar kitabımızın “Hasan Tahsin’e tenkitler, tezler ve tartışmalar kısmında geniş bir biçimde sunulmuştur)”
Güzel, çok güzel… Hoş de kitabınızda bu kısım nerede? Bu kısmı eklemeyi siz mi unuttunuz yoksa…
Ah Yaşar Aksoy… Keşke, vaktinde anneciğinizden Osmanlıca öğrenseydiniz!… Bu kadar kaba, bu kadar size yakışmayan bir üslupla bir yazı müellif mıydınız sanki? Benim size teklifim, yaşınızın hiç değeri yok, yeniden de Osmanlıca öğrenin!… Ayrıyeten, kitabınızın yeni basımında, yararlandığınız, alıntı yaptığınız yazıları, lütfen dipnot ve kaynakça sisteminde yazın!… İnanıyorum ki editörünüz Sayın Mehmet Ali Güller de bu yazım düzeninizden keyifli değildir!
Efdal Sevinçli’nin Mustafa Kemal’e olan bağlılığını isminiz üzere biliyorsunuz!.. Efdal Sevinçli’nin en az sizin kadar yurtsever ve inançlı bir sosyalist olduğunu da biliyorsunuz!…Efdal Sevinçli’yi, Kadir Mısırlıoğlu üzere bir meczuba benzetirken utanmadınız mı? Size bu lisan, bu üslup, bu saldırganlık yakışmıyor mu?…
Ne diyelim, Allah, Sayın Yaşar Aksoy’un yardımcısı olsun!…
Saygılarımla.
¹ Kıymetli okurlar, Sayın Yaşar Aksoy’un Veryansın Tv’deki yazısına verdiğim cevabımla Veryansın Tv’ye yolladığım “Hasan Tahsin’i Tanıyor muyuz?” makalemi, değerlendirmenize yardımcı olmak için bilhassa okumalarını istiyorum!..
² 155 sayı çıktığı bilinen Hukuk-ı Beşer’in, 34 sayısı, İzmir Ulusal Kütüphane’de bulunmaktadır. Benim tanıttığım 13. Sayısıyla birlikte 35 sayının içeriğini biliyoruz! Pekala, yok olan 120 sayının içeriği?… Hasan Tahsin’in yazdığı başyazıları? Bu yazılar olmadan bugün Hasan Tahsin’i tanıma imkanımız var mı? Ben tekrar de Hukuk-ı Beşer’in kimi sayılarının tanıdıklarımızda olduğunu düşünüyorum!…
³ Mevlüt Çelebi’nin “İtalyan Arşiv Dokümanlarında İşgal Devrinde İzmir Basını”, Kuva-yı Milliyenin 90. Yılında İzmir ve Batı Anadolu Memleketler arası Sempozyum Bildirileri, I. Kitap, İzmir Büyükşehir Belediyesi Yayını, 2010, ss.57-71.
⁴ Efdal Sevinçli, “İzmir’de Sanat Yaşamı-1895/1928”, Çağdaş Eleştir Dergisi, sayı:11, Kasım 1983.
⁵ Köylü, Sayı: 9262, 17 Kanun-ı önce 1334 / (Aralık – 1918).