Her Türk, Kıbrıslıdır!..

Yaşar Aksoy yazdı…

2014 yılının Temmuz ayına girdik..

Yani bundan tam 50 yıl evvel..

Kıbrıs’ta darbe oldu ve adayı tümüyle Yunanistan’a bağlamak isteyen faşist askeri ve milis güçleri idareye el koydu.

Bunun ismi, “EOKA’cı Nikos Sampson” darbesiydi..

EOKA neydi?..

Adayı Yunanistan’a bağlamak isteyen faşist bir terör örgütü idi..

Bu darbeyi tüm dünyanın demokratik güçleri ve Türkiye’de iktidarda olan Bülent Ecevit – Necmettin Erbakan Hükümeti karşı çıktı ve direndi..

Adada Türk halkı katliam tehdidi içindeydi..

Rauf Denktaş öndeliğinde adadakı Türk halkı, direnmek ve bu uğurda ölmek için uğraşa hazırdı.

Böylece..

Yine tam 50 yıl evvel..

20 Temmuz 1974 sabahı, Türk ordusu Barış Harekatı ismi altında adaya çıkıp darbecilerle çarpışmaya başladı.

Bu aksiyon sonucunda adadaki faşist Nikos Sampson idaresi devrildi.

Bitmedi.

Yunanistan’daki Amerikan Emperyalizmi güdümündeki faşist Albaylar Cuntası da devrildi, komşuya demokrasi geri döndü..

Bir taşla birçok faşist kuş vuruldu yani..

Kıbrıs’ın günümüzdeki bölünmüşlüğünün kısa kıssası budur.

O günden beri Kıbrıs’ta iki farklı devlet vardır. Kuzeyde, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC), güneyde Rum damgalı Kıbrıs Cumhuriyeti..

Biz Veryansın Tv’de bu gerçeğin bilinmedik sayfalarını yazacağız..

Kıbrıs Barış Harekatı esnasında Türkiye’de askerlik şubeleri önünde savaşmak için sıraya giren yüz binlerce Türk, Kürt, Arap, Çerkez, Boşnak, Arnavut, kökenli yurttaşlarımızın namusları ismine, “Her Türk Kıbrıslıdır!..” diyoruz.

Çünkü tam 50 yıl evvel tüm Anadolu, Kıbrıs Türk’ünün özgürlüğü için harekete geçmişti.

Bu öykü, Faşizme karşı bir direniş ve namus öyküsüdür..

Anlatacağız..

BEN KIBRISLI MIYIM?

Kıbrıslı mıyım?…

Hayatım boyunca daima Kıbrıslı olduğumu ve Kıbrıs’ta yaşadığımı sandım. Hep garip bir his içinde oldum, güya ben gerçek Kıbrıslıydım!…Kıbrıs’ı ve derin tarihini çok sevdim…

Tanrı, “Seni bir daha nasıl yaratmamı istersin?” diye soracak olsa, “Beni 1950’lerde Kıbrıs’ta Dr.Fazıl Küçük’ün ulu gazetesi “Halkın Sesi”nde mücahit elbiseli araştırmacı-köşe müellifi olarak yarat, öbür şey istemem!..” derim.

Kıbrıs öteden beri, 1950’lerdeki çocukluğumdan beri daima benim içimdeydi; o hayalimdeki adada yaşadım sürekli. 40 yıl boyunca Türkiye’de Demokrat İzmir, Yeni Asır, Hürriyet üzere gazetelerde, çeşitli mecmua ve internet gazetelerinde güya Kıbrıs’ta “Halkın Sesi”nde çalışıyormuş üzere farz ettim kendimi sürekli…

Garip lakin gerçek bu…

Çünkü ruhumda Mukavemetçilik ateşi yanıyordu..

TMT’nin, yani Türk Direnç Teşkilatı’nın bir fedaisi üzereydim hep..

Bu yüzden hayalimde daima Mucendra’yı, yani Kıbrıs’ın mercimekli pilavını kaşıkladım..

Kıbrıs papatyası Sümülükya’yı daima kokladım..

O yüzden.. Üniversite öğrencisi iken Erenköy Direnişi’ndeydim..

O yüzden, Asteğmen olarak Kıbrıs Barış Harekatı’ndaydım..

DİRENİŞLER ADASI

Kıbrıs’ın direnişi beni alevler içinde sarıp, daima içine çekti…

Önce Rumların, işgalci İngiltere’ye direnişi…

Sonra, Türklerin, Rum saldırganlığına direnişi…

Rum solcuların, EOKA ve Yunanistan Cuntası’na direnişleri…

Türkiye’nin Emperyalizme karşı direnişi ve 20 Temmuz 1974’te adaya çıkışı..

Sonra Türk Barış Harekatı’na Rumların topyekun direnişi..

Daha sonra Türkiye’nin ve Kıbrıslı Türklerin Emperyalizmin baskılarına ve ambargolara uzun yıllar boyunca direnişi..

Adadaki Türk ve Rum solcuların topyekun her tarafa direnişi…

Ve her vakit pençesini Kıbrıs’ın üzerinde dolaştıran Emperyalizm olgusu…

Geçen 70 yıl içinde Kıbrıs’ta bunları yaşadık.. Çok çok değişikti..

KIBRIS DİRENİŞİ KİTABIM

Ne kadar sıcak bir ada burası, değil mi?… İşte bunlar beni sarıp sarmaladı… Doğal olarak Kıbrıs’ta Türklerin ulusal direnişine öncelikle hayrandım.. Fakat öteki direnişlerle de ilgiliyim… 2014’te, Adem – Hasan Kargı kardeşlerin sahibi olduğu Tesir Yayınevi’nce basılan kitabımın ismini, onun için “Kıbrıs Direnişi” diye koydum.

Üniversite tahsilim boyunca, 1963 – 64’lerde Kıbrıs mitinglerinin en önündeydim… Öğrenci başkanıydım, megafonla onbinlerce üniversiteliyi Kıbrıs mitinglerinde yönetirdim..

Defalarca Beyazıt’tan Taksim’e, on binlerle birlikte yürüdüm. Her yürüyüşümüzde Devrimci Öğrenci Birliği (DÖB) Lideri Deniz Gezmiş tam Taksim Meydanı’na girdiğimizde bir Amerikan bayrağına akaryakıt döker yakardı.. Hürmetler sunuyorum ona..

Hep Kıbrıs üzerine çalıştığım gazetelerde yazılar, makaleler, seri araştırmalar yazdım. Kıbrıs Barış Harekatı’nda gazetemde art geriye yazılarım, tahlillerim yayınlandı. Tekrar bu yüzden, içimdeki Kıbrıs sevdasına layık olabilmek için kitabımı uzun yıllar boyunca tasarladım ve lakin 1974 Kıbrıs Barış Harekatı’nın 40. Yılı’na (2014) yetiştirebildim.

Sözde Cumhurbaşkanı darbeci Faşist Nikos Sampson’un yasaklı anıları üzere Kıbrıs’la ilgili her şey, beni ilgilendiriyordu… Darbeci Sampson’un anılarını bir Ermeni gazeteci (!) olarak Paris’te saklandığı fare deliğinde kendi elinden alıp Türkiye’ye getirebildim.. Bir kısmını Star gazetesinde seri olarak yayınladım, sonra Kıbrıs’taki kardeşim Hüseyin Macit Yusuf’un Volkan gazetesi bunları tekrar yayınladı..

Sonra EOKA lideri Albay Grivas’ın Yunanistan’da yayınlanması yasak saklı anılarını elde ettim. Lakin hala bunları topluca yayınlayamadım, vakit bulamadım..

Daima, Toros’la (Rauf Denktaş) ile beraberdim..

Sanki daima mücahitlerle, TMT üyesi fedakar mukavemetçilerle birlikteyim… Kıbrıs Türk halkının davasını daima ulu bir direniş olarak algıladım. Hiçbir vakit Türkiye’nin toprak kazanması, askeri bir zaferi, klasik bir fetih olayı olarak görmedim. Bundan sonra da göremem. Kıbrıs’ta sonsuz barış yanlısıyım… Zira bu ada çok acı çekti, hep barışa kesinlikle kavuşmalı… Kıbrıs Türklerinin hem sağcılarını, hem solcularını sevdim… Onları daima bir bütün olarak gördüm.

Sanki Kıbrıslı üzereyim.. Garip lakin gerçek.. “Sana ne oğlum Kıbrıs’tan?” diyenler çıkabilir. Kıbrıs’ı Amerikan – AB Emperyalizmine satmak için kuyumu kazanlar çıkabilir.

Vız gelir..

“Hürriyet” için şehit olmuş Kıbrıslı mücahitleri ve Mehmetçik’lerimizi hiç unutmadım ki…

BARIŞ HAREKATININ 50.YILI

Kitabım bu hislerle yazıldı…

Orada, adada Emperyalizme karşı bir direniş oldu…

Ne keyifli onu yazabildim!

Bu direnişin artık 50.yılı..

Kıbrıs Barış Harekatı’nın 50.yılını yaşamaya başladık..

Oradaki halkım çeşitli binmezlikler içinde, lakin Türk Ordusu’nun muhafazası içinde adada şimdilik özgür yaşamakta..

Ama düşman, pusuda, harekata geçeceği anı beklemekte..

Yeniden adada Emperyalizme karşı Türk halkının yeni bir savaşı, yeni bir direnişi olursa, yaşıyorsam Ada’dayım yine!…

Ölmüş isem, ruhum Mukavemetçilerle birlikte mevzilerde olacak..

Bana bu fırsatı veren Veryansıntv’ye, mukavemetçi şükranlarımı sunarım..

Yazılarım burada devam edecek..