Tüm Bel-Sen ile belediye idaresi ortasında süren toplu iş mukavelesi görüşmeleri, toplumsal istikrar tazminatının yarıya indirilmesi teklifinin akabinde çıkmaza girdi.
Belediye Başkanı Cemil Tugay, dün İzmir Ticaret Odası’nın Haziran Ayı Olağan Meclis toplantısında yaptığı açıklamada, toplumsal istikrar tazminatının yasal sonlar içinde tutulması gerektiğini savunmuş ve toplu mukavelenin imzalanmaması durumunda kazanılmış hakların tehlikeye gireceğini söylemişti.
Bu açıklamalara karşılık olarak kamu işçileri, İzmir Büyükşehir Belediyesi ismine yapılan her işte ve verilen her hizmette emeğin kendilerine ilişkin olduğunu vurguladı. İşçiler, “Bizler, verimsiz toplantılarda vakit kaybetmiyoruz; İzmir halkı için çalışıyoruz” diyerek, toplumsal istikrar tazminatlarının düşürülmesini saygısızlık olarak nitelendirdiler.
Öte yandan emekçiler, Tugay’ın sunduğu münasebetlerin aşılabilir olduğunu ve kimsenin lütuf beklemediğini belirttiler.
Açıklamanın tamamı şu halde:
“Sayın İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay,
Bizler İzmir Büyükşehir Belediyesinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamında çalışan kamu işçileriyiz.
Her çalışma devrinde, elimizden geldiğince, gücümüz yettiğince özveri ile üretir ve çalışmaya uğraş ederiz. Kamuyu, kamu çıkarını düşünürüz. İzmir’in daha yaşanabilir bir kent olması, İzmirlilerin de daha konforlu ve daha hoş bir İzmir’de yaşaması içindir bu.
Elbette eksik bıraktıklarımız da olur. Lakin o eksiği, çalışma arkadaşlarımızın katkısıyla, edindiğimiz yeni tecrübelerle kapatmaya çalışırız. Zira biliriz ki, kamu işçileri, ani ya da zarurî bir değişiklik olmazsa, meslek hayatlarına başladığı kurumda devam ederler.
Bu durum, yaptığımız her bir işin, attığımız her bir adımın iz bıraktığını, gelecekte bir karşılığı olacağını bilmemize yardımcı olur.
Oysa her belediye başkanı, geçici olacağını bilir ve kalıcı bir iz bırakmak için uğraşlar.
Bir avantajı vardır. Dışarıdan geldiği için, eksikleri süratle görebilir, alışılmış istikrarları süratlice tespit edebilir. Müddetinin az olduğunu bilerek, süratlice işe koyulur.
Ama ne yazık ki, bulduğu birinci yollardan biri de, çalışanlar üzerinde bir otorite kurmaya çalışmak ve kendi söylediklerine teğe bir uymalarını istemek olur.
Ne de olsa, iz bırakabilmesi için hiçbir şey eskisi üzere olmamalıdır.
Yine de gözden kaçırdığı bir durum vardır. Hayatta ve tabiatta, hiçbir şey, tek taraflı değildir.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde de böyledir.
İzmir Büyükşehir Belediyesi ismine üretilen her bir işte, verilen her bir hizmette emeğimiz olduğunun farkındayız. Ve açıkça söylüyoruz: Bu emek idarecilerin emeğinden çok çok daha fazla olduğuna da eminiz.
Bizler, verimsiz toplantılarda, gösteriş için yapılan tanıtımlarda, şirket temsilcileri ile görüşmelerde vakit kaybetmiyoruz. Çalışıyoruz.
Bir farkımız daha var. Biz İzmir halkı için çalışıyoruz.
Zamanının büyük bir kısmını siyasetçilerin, şirketlerin, tanıdıkların, güç kümelerinin işlerini halletmek için ayıran yönetimciler olduğunu gördük. İdarecilerin kapısını rahatça çalan, bazen o kapıyı çalmaya gerek bile duymadan içeri girenlere çok şahit olduk.
Biz, ortada ihale bile yokken, “ihaleyi bu arkadaşlar alacaklar, tanıştırayım” diyen idarecileri gördük.
Biz, “Emir üstten geldi, belgeleyi imzalamalısınız” diyen yöneticileri gördük. Kanunların nasıl ekarte edilmeye çalışıldığını yaşadık.
Bunlar her devir oldu.
Biz de, her periyotta, bunlar olmasın diye çabaladık ve bilhassa seçim periyotlarında, bir değişim olmasını istedik.
İçten içe, yeni devrin bir evvelkinden daha makûs olacağını bilsek bile, daha uyguna, daha hoşa olan hasretimiz daima sürdü. Daima bir umut aradık.
Umudu ararken, bize, ürettiklerimize ve yaptıklarımıza hürmet duyulmasını bekledik daima.
Evet, gerçek duydunuz. Hürmet duyulmasını…
Günlük bir çalışma rutininde, idarecilerin çalışanları görmezden gelmesini, problemlerin kaynağı olarak çalışanların göstermesini, bizleri az çalışmakla itham etmesini ya da ağır iş yüküne maruz bırakmasını, hayatın doğal akışı olarak kabul edemezdik zira.
Yapılan tüm güzel şeylerin yönetimciler tarafından yapıldığının söylenmesine, eksik ya da yanılgıların ise yalnızca çalışanlara fatura edilmesine bu yüzden daima itiraz ettik.
İnsanın, yaptığı işe ve kendisine hürmetini yitirmesini kabul edemezdik.
Bunları neden mi anlatıyoruz?
Sosyal istikrar tazminatlarının düşürülmesini, kamu işçilerine hürmet duyulmaması olarak anlıyoruz zira.
Sunduğunuz münasebetlerin her birinin aşılabileceğini, bahsin mevzuat olmadığını, kimsenin kimseden bir lütuf beklemediğini, bahsin işçilerin kazanılmış hakkı olduğunu çok güzel biliyorsunuz.
Ve bildiğiniz bir mevzuyu, size anlatmamıza gerek yok.
…
Bir yandan da, her belediye liderinin, kendisine bağlılık gösteren ve kelamından çıkmayan yönetimciler ile çalışmak istediğinin farkındayız.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’ndeki 300’ü bulan idareciyi güç durumda bırakmak istememenizin, bu durumla bağını de görüyoruz.
Ama 300 idareciyi münasebet göstererek 6000 kamu işçisini güç durumda bırakmanızı nasıl kabul edebiliriz?
Acaba o yönetimciler ortasında, geçmiş devirde İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde çalışmış olan ve toplumsal istikrar tazminatının 4688 sayılı Kanunca belirlenen sonun üzerinde kalan ölçüsünü almayı kabul etmemiş kaç isim var? Sayabilir misiniz?
Kendileri o fiyatları aldığı devirde sorun yoktu da, iş sorumluluk almaya gelince mi değişti?
Bilmenizi isteriz. Yönetimciler sorumluluk almaktan çekinebilirler lakin biz her ürettiğimiz işte olduğu üzere, bu hususta da sorumluluğu üstleniriz, o sorumluluğu onlara bırakmayız.
Ne de olsa, mevki, makam, taşıt, yönetim kurulu üyeliği, huzur hakkı üzere nedenler ile değil, güç sahiplerinin beklentilerini karşılamak için değil, İzmir halkının gereksinimlerini karşılamak için çalışıyoruz.
Saygılarımızla.
İzmir Büyükşehir Belediyesi Kamu Emekçileri”